Еден човек реши да стане писател. Со други зборови, да напише нешто. Толку многу луѓе го прават тоа! И, напиша роман – епохален, густ, впечатлив. На писателот му стана здодевно вакво пишување. Реши да се одмори читајќи. Потоа прочита дека, според неговиот колега Чехов, „краткоста е сестра на талентот“. Писателот си рече: „Ќе напишам најкратко“. Напиша роман, му требаше многу време. Напиша приказна. И повторно му се чинеше долго. Тој сакаше да биде многу талентиран! И почна да пишува песни. Потоа епиграми. Па афоризми. Сè пониски и уште поталентирани. Но, сакаше, како сакаше, да биде уште поталентиран! Со други зборови – пократко. И почна да пишува само… автограми!
Слична содржина
